۳۰
آذر
یکی نیست که آدم خواب دیشبشو براش تعریف کنه
شب از مهتاب سر میره
تمام ماه تو آبه
شبیه عکس یک رویا
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
منظورم اینه که قاعدتا این موقع شب
تو خوابیدی جهان خوابه
تو خوابیدی جهان خوابه
.
و خب همین به اندازه کافی غم انگیز هست.
چند بار تو راهروی گوهرشاد تا ضریح «لحظه دیدار نزدیک است» رو زیر لب زمزمه کرده باشم خوبه؟
احتمال اینکه 28 صفر امسال تو مشهد چیزی ازم در بیاد نزدیک به صفره. ولی دارم میرم، چون هر سال رفتم و احساس می کنم باید امسالم برم. همین جوری تسری پیدا می کنه به بخش های دیگه زندگیم.