من کجا هستم؟ حقیقت من کجاست؟

تو اون احیای یه نفره بیشتر از اینکه به خودم فکر کنم، به مردمی فکر کردم که یه روزی چقدر امید داشتن به تحقق عدل علوی در انقلاب پابرهنگان. به همه امیدهای ناامیدشده ای فکر کردم که پیش خودشون تصور می کردن قراره سطح زندگی مسئولان و مردم به هم نزدیک بشه و اختلاف طبقاتی ریشه کن. اما چند روز قبل از اینکه یه بهانه تاریخی به وجود بیاد که مردم به عدل علوی فکر کنن، فیش های حقوقی نجومی رو شد و بعد تکذیب و تایید و کوفت و زهرمار. 

تو اون احیای یه نفره بیشتر از اینکه به خودم فکر کنم، داشتم به خودمون، به مردم ایران فکر می کردم که چطور ظلم رو می بینیم و خفه خون می گیریم، چطور جایی که باید فریاد بزنیم و از عدالت بگیم، دهنمونو می بندیم و منافعمون رو ترجیح میدیم. به نظرم ما اهل کوفه نیستیم، اهل تهران هستیم و چند درجه بیخیال تر و سیب زمینی تر.